دریای پر موجی شده پیشانیِ او( رضا افضلی )

فیلسوف

به:دکتر سیّد حسین خوابنما

**

دریای پر موجی شده پیشانیِ او
از فکـرهایِ درهمِ طوفانـیِ او

ازبعدعمری روز وشب اندیشه کردن
اکنون شده دانائی اش، نادانیِ او

باغی سراسرمیوه های شکّ وپرسش
مانده پس از میرابی و دهقانی او

پروانة چرخانِ گل های سؤال است
در هر کتابی چشمِ سرگردانیِ او

چون چشمة آتشفشانی می خروشد
فوّاره های پرسـشِ پنهانی او

در خانة اندیشه، مهمانِ کتاب است
پایان نـدارد راهِ بـی سامانـیِ او

ویرانِ او آباد گردد در جوابی
در دیگری آبادی اش ویرانیِ او

چون دیگران گردیده محوِ یک ستاره
در تاکـزاری تا ابد پیچانـیِ او

درهم تنیده رشتة اندیشه هایش
چون پیله های پَتْ شده حیرانیِ او.

رضا افضلی

26/7/75