چه گویم قهرمان؟ بس قهرمانی،( رضا افضلی )

به (روی جادۀ ابریشم شعر)

**

چه گویم قهرمان؟ بس قهرمانی،
به شعر خویش، پیش از همگنانی

مسلّم شد وطن را قهرمانیت
زبس بی وقفه در راهت دوانی

پَرَد هر واژه ات از کندوی دل 
اگرشهدی وگر شیرین بیانی

به نورِ«حاصل عمر»ت چو مهتاب
چراغ افروزِ راهِ کاروانی

زگنج شعر های «بومی» خود
«زبان» را اکرمِ بخشندگانی

غزل ها را به جادوی تصاویر
زشاهین هم فراتر می پرانی

به نقش بی بدیلِ گونه گونش
سپهرِ شعر را، رنگین کمانی

به شعری گفته بودم خود نسیمی 
زبس آرام بخش و مهربانی

به«روی جادة ابریشم شعر»
نسیم صبحی و هردم روانی

صبوری! لیک در هنگام طغیان
به شعرت تندری! آتش فشانی!

رضا افضلی

18/2/90